ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Η ανεργία, το οξύτερο κοινωνικό πρόβλημα της εποχής μας...

Ορισμός: Είναι η κατάσταση κατά την οποία το εργατικό δυναμικό μίας χώρας δεν απασχολείται πλήρως. Το ποσοστό της ανεργίας  αντικατοπτρίζει τον αριθμό των ανέργων στο σύνολο του εργατικού δυναμικού μιας χώρας.

Μορφές  ανεργίας

•  Κυκλική ανεργία: Σύμφωνα με αυτή οι καταναλωτές, λόγω μειωμένων αποδοχών, μειώνουν τη ζήτηση σε εμπορεύματα και υπηρεσίες, με αποτέλεσμα και οι επιχειρήσεις να μειώνουν την παραγωγή τους. Αυτό έχει ως συνέπεια όχι μόνο να μην προσλαμβάνονται νέοι εργαζόμενοι, αλλά και να απολύονται όσοι είναι ήδη απασχολούμενοι. Επίσης , αυξάνεται η ζήτηση για  πιο ελαστικές μορφές εργασίας, με συνέπεια την αύξηση της υπο-απασχόλησης.

• Διαρθρωτική ανεργία: Λέγεται και τεχνολογική,γιατί οφείλεται στην ανάπτυξη της τεχνολογίας και την αλλαγή των συνθηκών εργασίας, με την ευρύτατη χρήση π.χ., των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
• Εποχική ανεργία: Είναι η εποχική ανεργία που παρατηρείται  κυρίως σε τουριστικά, γεωργικά και αλλά εποχικά επαγγέλματα.
• Ανεργία τριβής: Σύμφωνα με αυτή ο εργαζόμενος μένει για κάποιο διάστημα χωρίς εργασία ,επειδή ο ίδιος αναζητά καλύτερη απασχόληση.

Η ανεργία αποτελεί μείζον κοινωνικό πρόβλημα, γιατί:

• Απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπων 

  •  τους στερεί τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους.

    • προκαλείται από κοινωνικούς παράγοντες και απαιτείται παρέμβαση της πολιτείας για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αυτού προβλήματος, που πλήττει κυρίως τη νέα γενιά...

  Παράγοντες που μπορεί να θεωρηθούν υπεύθυνοι για την αύξηση της ανεργίας στη χώρα μας:

   

  • Τα κοινωνικά και οικογενειακά στερεότυπα που επιβάλλουν τη στροφή σε παραδοσιακά επαγγέλματα υψηλού κοινωνικού κύρους, τα οποία πλέον όμως δεν έχουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά εργασίας

  • Ο ελλιπής επαγγελματικός προσανατολισμός των νέων και η έλλειψη επαρκούς πληροφόρησης για νέα επαγγέλματα και για τις πραγματικές συνθήκες και απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.

  •  Η παρατεταμένη οικονομική κρίση και η κατάρρευση του ακολουθούμενου παραγωγικού μοντέλου. Το κλείσιμο ή η συρρίκνωση των επιχειρήσεων, που αδυνατούν να επιβιώσουν ή να είναι κερδοφόρες σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης , αυξάνει τις στρατιές των ανέργων.

   

  • Η έλλειψη παραγωγικών επενδύσεων - κυρίως δημόσιων- που θα μπορούσε να αυξήσει την απασχόληση.

   ο εφιάλτης της ανεργίας ( πάτα εδώ)

  • Το φαινόμενο της πολυθεσίας και της υπερωριακής απασχόλησης επιτείνει το σοβαρό αυτό πρόβλημα.
  • Η αστικοποίηση, καθώς η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού στις μεγάλες πόλεις αυξάνει ακόμη περισσότερο τον ανταγωνισμό για τις περιορισμένες θεσεις εργασίας.
  • Η αναξιοκρατία σχετικά με το ζήτημα των προσλήψεων είναι ένας ακόμη λόγος για την έξαρση της ανεργίας.
    • Η έλλειψη μέριμνας από την πολιτεία για την επαγγελματική επανεκπαίδευση των ανέργων, ώστε να ενταχθούν ξανά στην αγορά εργασίας.
  •  Η ανεπαρκής νομική κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, που επιτρέπει τη διόγκωση της ανασφάλιστης και παράνομης εργασίας, φαινόμενο που συνδέεται και με την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών στη χώρα μας.

   Μέτρα για τον περιορισμό της ανεργίας

  • Πραγματοποίηση παραγωγικών επενδύσεων, οι οποίες θα συμβάλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
  • • Αποκέντρωση διοικητική, οικονομική και πολιτιστική σε υποβαθμισμένες περιοχές, ώστε να συγκρατηθεί ο πληθυσμός και να αναπτυχθεί η περιφέ­ρεια.
    • Καταπολέμηση γραφειοκρατίας, κίνητρα για επενδύσεις  σε παραγωγικούς το­μείς με δυνατότητες ανάπτυξης(ναυτιλία, γεωργία, τουρισμός).
    • Επιμόρφωση εργατικού δυναμικού, επαγγελματι­κή εκπαίδευση των ανειδίκευτων εργατών και επανεκπαίδευση με επιδο­τούμενα σεμινάρια αυτών που έχουν ειδικευτεί, διότι η οικονομία αναδιαρ­θρώνεται.
    • Από τις πρώτες βαθμίδες του εκ­παιδευτικού συστήματος πρέπει να ενισχύεται η κοινωνική αξία του επαγ­γέλματος, να ανιχνεύονται οι κλίσεις και οι ικανότητες τους (ΣΕΠ) καθώς και να αναβαθμιστεί η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση.
      • Αναθεώρηση επαγγελματικών στερεοτύπων που συνδέονται με την υποτίμηση των χειρωνακτικών και τεχνικών επαγγελμάτων.
      • Εθνικό σχέδιο για μια βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.
      • Νομοθετική κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων.
      • Μείωση των ωρών εργασίας (και να διατηρείται ο μισθός στα ίδια επίπεδα), ώστε να προσλαμβάνονται περισσότεροι άνεργοι στις θέσεις που δημιουργούνται.
      • Ενδεχόμενη μείωση του ορίου συνταξιοδότησης.
      • Κοινωνική υποστήριξη των ανέργων ( με επιδόματα ανεργίας, επιμόρφωση και άλλες κοινωνικές παροχές που εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή διαβίωση).

      
      

      • Οι οικονομικοί και πολιτικοί σχεδιασμοί πρέπει να έχουν ανθρωπιστικό προσανατολισμό, να ικανοποιούν δηλ. τις ανάγκες των ανθρώπων, ώστε να ευημερούν οι κοινωνίες και όχι μόνο οι αριθμοί.

     Οι κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες της ανεργίας

  •  Ανεργία σημαίνει έλλειψη ισότιμων ευκαιριών και απουσία δικαιοσύνης και κοινωνικής ευαισθησίας απ’ το κράτος, γι’ αυτό και οι άνεργοι συχνά έχουν το αίσθημα κατωτερότητας, αισθάνονται περιθωριακοί και οδηγούνται από αντίδραση στη σύγκρουση με το κατεστημένο.

    • Οι άνεργοι βιώνουν το  αίσθημα της απαξίωσης. Αισθάνονται πικρία και παράπονο, και , καθώς θεωρούν την κοινωνία υπεύθυνη για τη δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκονται, εύκολα οδηγούνται σε παραβίαση των νόμων.

      • Η παρατεταμένη ανεργία και η έλλειψη προοπτικής για τη βελτίωση της ζωής τους μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη, ψυχικό μαρασμό, αυτοκαταστροφικές τάσεις και αντικοινωνική συμπεριφορά.

        • Εντονότερο είναι το αίσθημα της μοναξιάς και της ανασφάλειας των ανέργων στις μεγαλουπόλεις, όταν δεν υπάρχει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον που θα βοηθήσει τον άνεργο να διαχειριστεί  τα οικονομικά  και συναισθηματικά του προβλήματα.

        • Συχνά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης δημαγωγών πολιτικών που '' αξιοποιούν'' το θυμό και την απογοήτευση των ανέργων ή '' πουλούν ψεύτικες υποσχέσεις''.

          • Ένα σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού- -κυρίως νέοι , με πολλά τυπικά προσόντα- παραμένει αναξιοποίητο, προς βλάβη της κοινωνίας.

          • Τέλος, απειλείται η ίδια η κοινωνική συνοχή.

          '' Η δημοκρατία, στην οποία υπάρχουν αρκετοί πολίτες άνεργοι, είναι μια μη υγιής δημοκρατία, στην οποία χάνεται ουσιαστικά η ισοτιμία και η ισονομία των πολιτών και προάγονται οι πελατει­ακές σχέσεις πολιτών και κράτους· γεγονός που προκαλεί αντιδράσεις από την πλευρά των πολιτών που βρίσκο­νται σε δυσχερή θέση.''
          

          Για τις συνέπειες της ανεργίας πάτα εδώ