Η φροντίδα του βυζαντινού κράτους για τη διάδοση του χριστιανισμού στους σλαβικούς λαούς των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης
πάτα εδώ
σχετίζεται :
με την προσπάθεια του Βυζαντίου να αυξήσει την πολιτική του επιρροή στους λαούς που εκχριστιανίζονταν,
να επεκτείνει την πολιτιστική του ακτινοβολία, καθώς η διάδοση της ορθοδοξίας συνδυαζόταν με τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και του βυζαντινού τρόπου ζωής, τουλάχιστον στις ανώτερες τάξεις των λαών που δέχονταν το μήνυμα του χριστιανισμού από τους βυζαντινούς ιεραποστόλους,
με τον τρόπο αυτό αυξανόταν το διεθνές γόητρο τόσο του βυζαντινού κράτους , όσο και του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης,
η προσπάθεια εκχριστιανισμού ανταποκρινόταν επίσης στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν το ρόλο του ο βυζαντινός αυτοκράτορας : ως οικουμενικός μονάρχης και θεματοφύλακας της ορθόδοξης πίστης είχε καθήκον να φροντίσει για τη διάδοσή της και στους άλλους λαούς, ώστε η ανθρωπότητα να ενωθεί υπό μια κοινή οικουμενική θρησκεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου